قبیله گرایی و طایفه و ایل و آل گری دشمنان ملت ها و دموکراسی

قبیله گرایی و طایفه گری دشمنان ملت ها  و دموکراسی

در بحثی در مورد قبیله گرایی و مجادلات و مبارزات طوایف و آیل و آل ها در ایران و اینکه آیا ایران میشود و یا باید تجزیه شود و یا اینکه آیا کرد ها و آذری ها و بلوچ و فارس و ترکمن و عرب باید حکومت های محلی و نهایتا خود گردان خود را تشکیل دهند به  مواردی اشاره کردم که حاصل آنرابه آگاهی شما عزیزان هم میرسانم.

مشكل طايفه گري و ايل و آلي و قبيله ها در ايران ما همانطور كه از هیچ فرد ایرانی پنهان نیست همواره و تا فبل از روي كار آمدن حكومت پهلوي ها، رضا شاه بزرگ و پادشاه فقيد وجود داشته و آنهم به دليل ساختار اجتماعي ارباب و رعيتي و مالكيت هاي بزرگ و ظبیعتا موقعیت جغرافیایی و آب و هوایی بوده و هست. به گواهی تاریخ و از بدو روی کار آمدن زندگی ها اولیه و غار نشینی و سپس کلنی های بیابانگرد اختلافات قبیله ای و ایلی و آلی و طایفه و اقوام همواره در همه جای دنیا و بخصوص در ایران ما هم با تمام نشان ها و مؤلفه های خود وجود داشته است. از ماد ها و پارس ها و سلوکی ها شروع شده و بنا بر تکامل تاریخ زندگی جوامع بشری و پیشرفت های عظیم علمی و تکنولوژیکی از دنیای سنتی به جهان صنعتی گذار نموده است.
در ایران ما اما،  با تمام تبعيضات و دشمني هاي قبيله اي و ایلی و طوایف مختلف،  حاكميت ملي ايرانيان بخاطر زندگي مشترك و همزيستي در يك مكان جغرافيايي در درازاي تاريخ چند هزار ساله ايران همواره حفظ شده است. حتي فردوسي بزرگ هم در شاهنامه اين سند هويت و زنده بودن ايران به وجود قبائل و تفاوت هاي طايفه و آيل و آلي اشاره كرده همچنان كه رستم در سيستان بود و گيو و گودرز و پيران در خراسان و مازندران بودند ولي هر گاه كه حاكميت ملي ايران در جنگ با توران به خطر ميافتاد تمام پهلوانان با هم متحد ميشدند تا از چهارچوب حاکمیت ملی ایران دفاع کنند.  
در زمان هاي هخامنشيان و ماد ها هم اين همبستگي ملي با تمام اختلافات قبیله ای میان هخامنش ها و ماد ها وجود داشته تا آن جا که برای ایجاد اتحاد ملی بین قبایل و حفظ یکپارچگی ایران پادشاه هان هخامنشی با زنان و دختران و نوه های دیاگو پادشاه ماد پیوند های زناشویی میبستند آنچنان که مادر کوروش بزرگ ملکه ماندانا دختر آستیاک پادشاه ماد بود.
من بر این باور هستم كه سواي أفراد سود جو و قدرت طلب كه یا در صدد اعمال منافع شخصي و رياستي خود به قبائل و طايفه ها ویا در مواردی به دلیل ناتوانی حاکمان و پادشاهان زمان خود دست به قیام و لشکر کشی میزنند هيچ نشانه اي در تاريخ وجود ندارد كه قومي بخواهد تكه اي از ايران را جدا كند تا بر آن حاککمیت قومی خود را اعمال نماید. بلكه اگر آن فرد قدرت طلب هم قصد اعمال حاكميت قومي داشته است حتما و بنا بر شواهد تاریخی در چهارچوب مرز هاي جغرافيايي ابران بوده است. حتی میتوان بر این باوربود که حاکمان غالب بر حکومت ها مغلوب  در ایران همواره در صدد کشور گشایی و ایجاد امپراتوری های بزرگ تر هم  بوده اند و صحبت و قصد و غرض از جدایی و تجزیه نبوده است.

همانطور که در بالا اشاره شد، پادشاهان پهلوی و بخصوص رضا شاه بزرگ با ایجاد مدرنیته در ایران و ایجاد مدارس سراسری و تدریس زبان فارسی به عنوان زبان مادری ایرانیان برای هر قبیله و قومی و احدث راه ها و وسایل ارتباطی این امکان را برای ساکنان قبایل و ایل ها و طایفه ها بوجود آورد تا بنوانند به دیار یکدیگر سفر کرده و با استفاده از یک زبان و گویشی یکسان از نعمت پیوند های زناشویی میان کرد و ترک و بلوچ و آذری و گیلکی و ترکمن و عرب فارس نشین و سایر اقوام برخوردار شوند. تلاش رضا شاه بزرگ برای از بین بردن مرزهای قبیله و طایفه و ایل و آلی تا آنجا ادامه یافت که هم میهننان ارمنی ما را از داخل پوسته باور مذهبی بیرون آورد و آنها را که در یک محله در تهران و اصفهان زندگی میکردند به میان مردم آورد و مرز های قبیله ای و دینی را از میان بر داشت. این پیشرفت ها در همبستگی و یک پارچگی برای تداخل اقوام به معنای واقعی ظهور و حضور یک "ملت" زمانی بیشتر نمودار شد که با گسترش دانشگاه های سراری و ایجاد مشاغل دولتی و خصوصی و همکلاسی و همکاری اقوام مختلف با استفاده از یک زبان مشترک و نشستن بر سر یک میز یا کار مشترک داخل یک اطاق در زمان پهلوی دوم نماد قدرت ملی ایرانیان شد.

من بر این باور یقین ایمان دارم که طایفه گری، قبیله گرایی، سخن گفتن از جدایی و تجزیه بر مبنای قوم گرایی دشمن پیشرفت های بشری و مغایر با دموکراسی در سطح یک کشور و حتی یک جهان است.  در حالی که کشور های جهان درقاره اروپا اتحادیه 27  کشور اروپایی را بوجود میاورند و در آمریکای جنوبی اتحاد هفت کشور مختلف دربرگیرنده کشور های مستقل  به نام‌های بلیز، کاستاریکا، السالوادور، گواتمالا، هندوراس، نیکاراگوآ و پاناما را شامل میشود و همچنین دارای پنج عضو کامل عضو (آرژانتین، برزیل، پاراگوئه، اروگوئه، ونزوئلا) و دو عضو متولی (بولیوی و شیلی) است. Mercosur ارتقاء تجارت آزاد و حرکت مایع کالا، مردم و ارز است.

سخن تجزیه یک کشور تاریخی مانند ایران با سابقه 3000 ساله همزیستی اقوام در کنار یکدیگر سخنی یاوه و بیهوده است که هرگز چنین اتفاقی نخواهد افتاد.

 كشور ايران بخاطر قدمت تاريخي اش و تشكل و تجمع اقوام مختلف حتي با تفاوت هاي قومي و زبان و فرهنگ كه در طول تاريخ با هم زندگي كرده اند امكان جدا شدن و تجزيه قبيله اي در آن وجود ندارد. حتي چنانچه حاكميت جمهوري إسلامي و ظلم و جور ستم إسلامي باعث جدايي مثلا ناحيه اي شود، بعد از سرنگوني اين حاكميت ايران يك پارچگي خود را حفظ خواهد كرد.
من بر اين أصل هم باور كامل دارم كه اگر حكومت پادشاهي در ايران ادامه پيدا ميكرد حتما كشور هاي فأرسي زبان جدا شده بعد از فروپاشي شوروي و أفغانستان به ايران بزرگ ميپوستند و پادشاهي هخامنشي و ساساني در ايران أحباء ميشد.

تنها استثناء در تاريخ جدايي خاك و تشكيل كشورها توسط قدرت هاي بزرگ روس وانگليس در قرون هيجده و نوزده بوده كه منحصر به ايران هم نبوده.
جدايي أفغانستان از ايران، جدايي پاكستان و بنگلادش از هند خواست مردمان نبوده بلكه توسط استعمار انگليس انجام شد.
همچنين بعد از فرو پاشي امپراتوري هاي روم و عثماني نقشه جغرافياي جهان توسط قدرت هاي انگليس و روس و پروس در اروپا و خاور ميانه عوض شد و پادشاهي هاي ملي در اروپا شكل گرفت و كشور هاي تركيه و عربي عراق و سوريه و أردن و لبنان و عربستان و متعاقب آن أمير نشينان سواحل خليج هميشه فارس توسط انگليس تشكيل شدند.