کنفرانش 7 کشود صنعتی در کوبک (کِبِک) کانادا و پیامد آن

کنفرانش 7 کشود صنعتی G7 در کیوبک (کِبِک) کانادا Quebec منجر به اختلاف بیشتر میان آمریکا و اروپا شد.

نشست دو روزه سران «جی هفت» متشکل از آمریکا، انگلیس، آلمان، فرانسه، ایتالیا، ژاپن و کانادا (و نماینده اتحادیه اروپا)، روز نهم  ژوین 2018 با انتشار یک بیانیه هشت صفحه‌ای به کار خود پایان داد. این بیانیه در اشاره ای ضمنی به تصمیم دولت آمریکا برای نعدیل و منصفانه بودن تعرفه‌ها گمرکی را که نقطه مقابل تجارت آزاد است تلقی نمودند محکوم کرده و وعده «تداوم مبارزه» با این سیاست را داده است.

ترامپ که پیش از انتشار این بیانیه، نشست را ترک کرده بود، نوشت: برمبنای اظهارات خلاف واقع جاستین ترودو نخست وزیر کانادا در کنفرانس خبری و تصمیم این کشور در وضع تعرفه‌های سنگین برای کشاورزان، کارگران و شرکت‌های آمریکایی، به نمایندگان آمریکا دستور دادم که از بیانیه مشترک حمایت نکنند.

 تاریخچه:

در حالی که جنگ جهانی دوم به پایان خود نزدیک می‌شد، یک کنفرانس بین‌المللی تاریخی در برتن وودز، واقع در ایالت نیوهمپ شایر Burton Woods, New Hampshire، در سال ۱۹۴۴ برگزار گردید. در این سال نمایندگان کشورهای آمریکا، انگلستان و ۴۲ کشور دیگر گرد هم آمدند تا در بارهٔ نظام پولی بین‌المللی پس از جنگ جهانی دوم تصمیم‌ گیری کنند. از این کنفرانس دو نهاد جهانی پدید آمد که هنوز در اقتصاد جهان بسیار حائز اهمیت می‌باشند، صندوق بین‌المللی پول IMF و بانک جهانی ترمیم و توسعه که مورد اخیر به بانک جهانی معروف است.  

در اواسط دههٔ هفتاد، گروه هفت کشورهای بزرگ صنعتی شامل؛ آمریکا، انگلیس، کانادا، آلمان، فرانسه ژاپن و ایتالیا در تلاش برای پاسخ به بحران نفتی و از هم‌ پاشی شدن سیستم تبادل ارز کنفرانس برتن وودز و با طرح این موضوع که چگونه می‌توان بر مشکلات غلبه کرد تشکیل شد.

   در پایان جنگ سرد در سال ۱۹۸۹ روسیه خواستار پیوستن به این گروه شد. پذیرش روسیه در این گروه رفته رفته انجام شد و ۹ سال بعد در سال ۱۹۹۸ روسیه به عضویت رسمی این گروه درآمد. روسیه پس از بحران اوکراین و تصرف جزیره کریمه از این گروه کنار گذاشته شد. به این ترتیب گروه ۸ به گروه ۷ تغییر نام داد.

گروه هفت یک عضو نخودی دیگر هم دارد و در حقیقت می‌توان حتی از گروه هشت هم سخن گفت. چرا که از سال ۱۹۸۱ رئیس کمیسیون اروپا هم در این اجلاس شرکت می‌کند. باید اضافه کنم با تشکیل اتحادیه اروپا از 27 کشور شاید سه کشور آلمان و انگلیس و فرانسه دیگر باید به نام اتحادیه اروپا عضو کشور های صنعتی باشند.

و اما چرا اختلاف؟

پرزیدنت ترامپ در وعده های انتخاباتی خود مرتب و پیوسته از دکترین خود معروف به "اول آمریکا" America First  سخن گفت و بر این عقیده بوده و هست که منافع مردم آمریکا را در هر زمینه ای بخصوص اقتصادی در بالای لیست کار های خود قرار خواهد داد. در این رابطه هر جا که تشخیص داده میشود میبایست از توافقنامه های اتمی، کنفرانس پاریس و چانه زنی بر سر اتحاد تجاری معروف به نفتا NAFTA در آمریکای شمالی سر باز بزند و یا بازسازی نماید درنگ نمیکند و از منافع آمریکا دفاع میکند. ترامپ با کسی پیوند برادری نبسته و اصطلاحا رودروایسی هم با کسی بجز مردم آمریکا ندارد. به همین دلیل از توافقنامه هسته ای موسوم به برجام که باج بزرگی به جمهوری اسلامی بدون یک ریال سهم مردم ایران بود  و کنفرانس پاریس که بمنظورکاهش کرمای زمین Clean air  تقریبا تمام هزینه های آن بر دوش آمریکا بود بیرون آمد.  در مورد تعهدات کنفرانس پاریس قبلا نوشتم و اینجا به همین کوتاه سخن  اکتفا میکنم که چین عضو کنفرانس پاریس گفته بود تا سال 2020 هیچ تعهدی را قبول نمیکند، هند هم گفته بود تا سال 2022 مطالعه میکند و یک دینار هم پول بابت هزینه ها نمیدهد. آمریکای اوباما هم تعهد کرده بود تمام هزینه های اجرا و بازرسی کارخانه های تولیدی وهزینه فیلتر کردن مواد آلاینده در کشور های در حال توسعه به را بپردازد. ترامپ به کسی یا کشوری باج نمیدهد همانطور که اروپا را وادار کرد تا سهم مساوی خود را برای هزینه های پیمان اتلانتیک شمالی  NATO بپردازند که البته خانم مرکل و امانوئل مکرون را دلخور کرد.

اختلافش با خانم مرکل یا رایش چهارم در مورد تعرفه ای گمرکی با آلمان است، به این صورت که آمریکا از ورود ماشین آلات و اتومبیل های آلمانی دیناری یا یک پنی تعرفه گمرکی نمیگیرد. اما در عوض آلمان تا میزان بیشتر از 25 در صد از نرخ کالاهای آمریکایی برای جلوگیری از ورود آنها تعرفه گمرکی میگیرد. برای مثال تعرفه ورود موتور سکلت های هارلی دیویدسن    Harley Davidsonبه آلمان تا سه برابر قیمت خرید  میباشند. این تعرفه گمرکی از طرف دولت آلمان وضع میشود یعنی وارد کننده و  فروشنده موتور سیکلت های هارلی در آلمان برای یک مدل موتور سیکلت  25000 دلار بپردازد دولت آلمان برای جلوگیری از وزرود آن تا 50 هزار دلار تعرفه تعیین میکند.

در مورد اختلافات تجاری با کانادا هم همینطور است. مثلا ورود مواد غذایی و لبنی و گوشت از کانادا به آمریکا بدون تعرفه گمرکی انجام میگیرد، در شرایطی که ورود مواد غذایی و غیره  آمریکایی به کانادا شامل تعرفه های بالای 25% میشوند.

حرف ترامپ اینست که دیگر به هیچ کشوری سواری (کولی ) نمیدهد و معادلات تجاری میباست بر اساس منافع دو طرف انجام گیرند. در مورد معملات بازرگانی با مکزیک که عضو نفتا میباشد هم همین روش در نظر گرفته شده و ترامپ قبول نمیکند و معاهده نفتا را هم به حال تعلیق در آورده است.

اینها و بیشتر از اینها سیاست های ترامپ است که باج به کسی نمیدهد و نتیجتا باعث نفرت ترامپ ستیزان شده که چرا به حماس و حزب الله و کشور پاکستان و ایران و تروریست های کوچک و بزرگ مانند اوباما باج نمیدهد.
توجه داشته باشیم که دنیای کنونی با دنیای دو قطبی سالهای 1975 تفاوت های بنیادی دارد و در دنیای امروز بیشتر از 7 کشور صنعتی وجود دارد که چین و روسیه و برزیل و هند و عربستان و مجموعه کشور های نفتی را هم میبایست صنعتی به حساب آورد.
حرف های ترامپ و تصمیم وی در کنفرانس کیوبک کانادا خیلی جاهای خانم مرکل و مکرون و می و گدایان اروپا را سوزانید.  

ضمنا اتحاد 27 کشور اروپایی دیگر جایی برای تنها سه کشور اروپا نمیگذارد و اروپا به عنوان یک اتحادیه میبایست فقط یک نماینده داشته باشد.