بزرگترین مشگل انسان چیست و بالاترین هنر ها کدامست؟

بزرگترین مشگل انسان چیست و بالاترین هنر ها کدامست؟

"دیو" که بیرون رفت ددان از در آمدند

بهار عربی به جهنم اسلامی تبدیل شده

کجاست آن شیخ که با چراغ همی گشت گرد شهر

ننگ بر آتش بیاران معرکه

نه خیر، بزرگترین مشگل ما انسانها در زندگی ازدواج و خرید خانه و گرفتن شغل و گذران زندگی نیست. عرض نکردم این ها مشگلات نیستند منظورم اینست که اینها بزرگترین مشگلات زندگی نیستند.

بزرگترین هنرهای دنیا هم هنر های هفتگانه معروف و معرف حضور شما عزیزان نیست؛ آری موسیقی، رقص، هنر پیشگی، نویسندگی، تأتر و سینما و نقاشی همگی هنر هسنتد و قابل ستایش ولی هنری بزرگتر از این ها وجود دارد که هنر، هنر های دنیاست.

اول از بزرگترین مشگلات صحبت کنیم تا برسیم بر سر بزرگترین هنر دنیا برای انسان روی زمین. گفته میشود از آغاز زندگی انسان دو پا بر روی زمین  تا کنون حدود 100 هزار سالی میگذرد. در این مدت انسان دانا توانسته دانایی و توانایی های خود را این چنین که میبینیم به نمایش بگذارد. تمام وسایلی که از علوم و فنون و علم و فلسفه گرفته تا ظواهر زندگی همگی نشانگر پیشرفت انسان متفکر در راه رسیدن به سعادت بوده است.  انسان توانا این امکان را داشته تا جای پای بزرگی در تاریخ زندگی خود که گفته میشود از حدود 14000 هزار سال پیش و پس از آخرین یخبندان تاریخ بوده بر زمین خاکی بگذارد. با تمام این موفقیت ها اما، انسان توانا نتوانسته آنچنان که باید بر یکی از یزرگترین مشگلات زندگی فایق آید. این بزرگترین مشکل زندگی که طریقه سلوک و همزیستی های مسالمت آمیز انسان زمینی نامیده میشود ریشه در تفاوت ها در تفکر و اندیشه و مذهب و نهایتا دی- ان- ای ما انسان ها دارد. برابر داده های علوم ژنتیکی تمام انسان های روی زمین از دی ان ا متفاوتی برخوردار هسنتد و انتظار هم نمیرود که همگان به یک شیوه بیاندیشند ولی حد اقل انتظار اینست که بقول بابا طاهر:

تو که نوشم نه ای نیشم چرایی / تو که مرهم نه ای زخم دلم را /  نمک پاش دل ریشم چرایی

یا به روایت دیگر؛   تاجم نمى‌فرستى تیغم به سر مزن / مرهم نمى‌گذارى زخم دگر مزن.

تفاوت ها میان ما انسانها و نحوه تفکر و اندیشه ها مان خوبست چون تحول و دینامیک زندگی و سازندگی را بوجود میاورد، ولی تقابل و رو در رویی مورد نظر است که نباید باشد در یک جامعه انسانی همزیستی مسالمت آمیز و متمدنانه لازمه دوام و ماندگاری یک ملت است.  ما انسان های زمینی باید بتوانیم راهی را پیدا کنیم تا با تمام تفاوت هایمان در کنار هم با تفاهم های حد اقلی زندگی کنیم. برای دستیابی به چنین امر مهمی و رفع حداقلی مشگل میبایست از تمام امکانات علمی، فنی، فلسفی، مذهبی و باور های دینی بهر شکل استفاده کرد. من بر این باورم که متأسفانه مذاهب نه تنها نتوانسته آنطور که قول داده اند انسان را به ساحل نجات برسانند، که آتش بیار معرکه های جنگ هفتاد و دو ملت شده و تنور خون و خونریزی را جوشان نموده اند. جنگ های مذهبی در طول تاریخ و کشتار 8 بیلیونی انسان های در جنگ های مذهبی از ابتدا تا به حال گواه این ادعا میباشد.

نمونه امروزی آن آتشی است که در خاور میانه عربی براه انداخته اند. یک انسان علیل و مریض روحی ویدئویی را در یو تیوب گذاشته و گروه عظیمی از مردمان وحشی تر و مریض تر از خود را به خیابان ها کشانیده و منطقه را به آتش کشیده اند.

چه شده؟ چه اتفاقی افتاده؟ یک عده ای دیوانه مالیخولیایی متحجر دینی سنگی را به چاه انداخته و ملیون ها دیوانه تر از خود را به خیابان ها کشانیده و دست به کشتار مردم بی گناه زده اند. اینست آنچه دین اسلام به مردم وعده داده است؟ چرا رهبران دینی، آیات عظام، شیوخ محراب نشین خود هیزم کش این آتش نفاق و بدبختی ملت های عقب مانده هستند. ؟ آیا این کلام خلاف است که بزرگترین مشگل انسان ها همین عدم خویشتن داری و عدم تحمل و تأمل اندیشه ای مخالف است که خود نوعی توحش است . علم به آنچه وعده داده است عمل کرده است،  آیا ادیان و مذاهب هم آنطور که گفتند کردند و هستند؟